Werken, ouderschap en lesgeven zijn drie compleet verschillende taken. En toch wordt nu van ouders verwacht, dat ze het allemaal tegelijk kunnen. Juist daar waar het de bedoeling is, dat de wereld en het leven vertraagt, zou jij als ouder nu 20 tandjes bij moeten zetten? Ik dacht het niet.

Hieronder een aantal punten, die je goed voor ogen mag houden in deze situatie:

1. JE BENT GEEN LEERKRACHT

Leerkrachten hebben 4 jaar opleiding genoten om te ontdekken hoe je kinderen iets kunt leren. Hoe je de aandacht kunt vangen, hoe je iets in stapjes moet uitleggen, welke stapjes dat dit dan zijn, hoe je ervoor zorgt, dat kinderen toch werken ook als ze geen zin hebben, etc. Jij niet! Verwacht dus niet van jezelf, dat je moet kunnen wat een leerkracht kan.

2. HET HOEFT NIET PERFECT

Iedereen is aan het wennen aan deze nieuwe situatie en de nieuwe rollen. Wat nieuw is, moet geleerd worden. En bij oefenen hoort nu eenmaal fouten maken. Je doet je best en meer kan niemand van je vragen. Ook jij zelf niet.
Zelfs bij leerkrachten loopt het niet iedere dag even gesmeerd.

3. BIJ ANDEREN LOOPT HET OOK NIET ALTIJD SOEPEL

Hoor jij ook verhalen over gezinnen waar de kinderen gewoon braaf en uiterst zelfstandig aan het werk zijn en dit ook nog leuk vinden? Geloof me, er zijn legio gezinnen waar het echt niet zo soepel loopt. Vaak is er ook nog een heel groot verschil tussen jongens en meisjes. Dus meet je niet aan die ogenschijnlijke modelgezinnen. Je wordt er alleen maar verdrietig en misschien wel gefrustreerd van.

4. HET HOEFT NIET TEN KOSTE VAN JEZELF

Deze situatie is ontstaan om zoveel mogelijk mensen gezond te houden. Als jij vindt dat je elke taak voor de volle 100% moet gaan uitvoeren, gaat dit ten koste van jezelf. Het is niet de bedoeling, dat jij als de crisis uiteindelijk voorbij is, behoefte hebt aan rust, omdat je te veel van jezelf gevraagd hebt. Neem die rust nu en als iets niet lukt, dan lukt het maar niet. En als je het gevoel hebt, dat het wel moet, omdat school dit nu eenmaal van jou verlangt, ga dan voor jezelf en je eigen gezondheid staan en durf de dingen toch te laten voor wat ze zijn. Kijk wat jij aankunt en wat past in jouw gezin.

5. QUALITYTIME GAAT BOVEN ALLES

Koken, samen lezen, spelletjes spelen zijn leuke dingen om samen te doen. En stiekem zijn je kinderen toch aan het leren. Bij koken moet je rekenen en bij spelletjes komt heel veel aan de orde wat ook belangrijk is bij schoolwerk maken. Bijvoorbeeld jezelf inhouden, bepaalde stappen volgen, leren omgaan met je emoties en frustraties, niet meteen opgeven en kunnen doorzetten, logisch redeneren, om maar eens wat op te noemen. Voor je kind zijn dit belangrijke momenten. Zou het niet mooi zijn als je kind zich van deze periode straks vooral herinnert, dat jullie samen heel veel leuke dingen hebben gedaan?

Twee dagen per week ben ik nog juf. Mijn groep 5 leerlingen zijn leergierig en doen meestal goed mee met de les. Alleen hebben ze daarbij vaker de gewoonte om door de klas te roepen.

Na een opfrisbijeenkomst met het team over gedrag, waarin aangegeven werd dat de verhoudingen correctie:complimenten 1 op 4 moet zijn om gedrag te kunnen veranderen, heb ik dit afgelopen week maar eens bewust ingezet.

Als een kind door de klas riep, corrigeerde ik dat en zo gauw als hij het daarna goed deed, gaf ik een compliment. Maar ook de andere kinderen, die het wel uit zichzelf al goed deden, gaf ik telkens opnieuw een compliment, voordat ik ze de beurt gaf.

De hele klas zakte hierdoor in de rust. Zelfs de kinderen hadden in de gaten, dat er iets veranderde en hoe fijn dat was.

Maar het mooie was, dat het nog een bijkomend effect had: ik kreeg er namelijk zelf echt goede zin van. Gewoon omdat ik elke keer opnieuw weer woorden zei als ‘Goed zo!’,’Fijn’ of ‘Dank je wel’. En die enkele keer, dat iemand zich dan toch nog vergist en daar even op gewezen moet worden, verdween gevoelsmatig in alle positieve feedback.

Volgende week doe ik het weer zo 🙂 Jij ook?